Def.
VI
11) Chymicus
theoreticus
est, qui habet cognitionem philosoph-
icam corporis mixti mutationum.
Schol.
12) E. g. siquis in olla,
aqua vel alio liquore plena, igni impo-
sita ebullitionem excitari posse noverit, idque actu prosequitur,
practicus audit. Quodsi vero eidem innotuerit aquam per aerem
igne expansum atque inde erumpentem in ebullitionem excitari,
est theoreticus.
Theor.
I
13) Verus Chymicus debet
esse theoreticus et practicus.
Dem.
Chymicus possidet
habitum ea demonstrandi, quae in Chymia dicuntur (§ 8), ea igitur, quae
demonstret, prius debet cognoscere, hoc est cognitionem historicam acquirere*
mutationum corporis mixti adeoque practicus esse (§ 10). b Q. E.
primum. Porro idem debet cognita demonstrare posse (§ 9), id est eorum
rationem
assignare, quod cognitionem philosophicam praesupponit (§ ). Adeoque sequitur
Chymicum verum etiam theoreticum esse oportere (§ 11). Q. E. alterum.
«1
Corol.
I
14) Chymicus igitur verus
debet esse etiam Philosophus.
Corol.
II
|
Зачеркнуто
quae In Chymia
dicuntur. ь Зачеркнуто debet.
c Вместо theoreticum
было сначала practicum.
d На полях приписано ex
hoc theoremate
flaut duo corollaria.
|
15) Uli, qui sola praxi
occupantur, veri chymici non sunt.
