stere non possunt, adeoque
illi crescenti cedere debent, ut aer, placide in bullulas expansus, levitate
sua ad liquoris superficiem sine ulla agitatione ascendat. Verum bullulae
aereae, durante solutione expansae, a superficie metalli perpendiculariter
cum impetu vibrantur in quolibet ejus situ (§ 14), fieri igitur nequit, ut
aer
ille
in poris spiritus sol/entis condensetur, consequenter in poris corporis solidi,
hoc est, metalli ipsius, a cujus superficie minutis bulluiis prosilit.
§ 20
Cum vero in poris
metalli aer condensari nequeat, nisi haerentl in illis aeri novus
accedat, durante
autem solutione, nullus acce-dere potest, quin cum menstruo in porös
ingrediatur, is nimirum, qui in poris ejus continetur. Quod etiam
sequentibus comprobatur.
§ 21»
|
a В
котит § 21 изложен так
Аёг per porös aquae disseminatus
etiam angustissimos et compressos
porös penetrat, quos Solus pervadere nequit.
Etenim campana anthliae aere
ex
ea subducto ad orbem orichalceum incumbente athmosphaera firm'ssime
appiimitur, et aer externus per porös corii campanae et orbi interpositi,
penetrare non potest.
Verum aqua ad exteriorem marsrmem campanae affusa per cori" porös
campanam ingreditur,
et aeiem secum invehit,
qui eadem aqua
in
bullös expansa sese mantfestat.
|
Aer, per porös fluidi disseminatus, etiam
angustissimos et com-pressos solidorum porös penetrat, quos solus pervadere
nequit. Ratio hujus rei ex theoria nostra de vi aeris elastica § 24 et 26
facile perspici potest,
et veritas ipsa, experimentis ab excell. Wolfio circa porös vesicae
institutis, comprobata, Physicis est notissima.
