М.В.ЛОМОНОСОВ ТОМ 1 ТРУДЫ ПО ФИЗИКЕ И ХИМИИ

in se recipit, sed nulla effervescentia suboritur. In utroque casu quoniam particulae metallorum mutua cohaesione destitutae sunt, vi igitur non indigent, qua alias diveili solent; sed statim parti­culis menstrui accedentibus adhaerent, cumque illis progressivo motu incedentibus distrahuntur; unde nulla constipatio parti­cularum aeris disseminati subsequitur, vis elastica non reviviscit, nulla effervescentia aut calor exoritur.

§ 33

Quando duae portiones aequales ejusdem spiritus acidi, satis concentrati, ad solvendum metallum adhibentur, una tarnen earum diluitur modice aqua affusa, posterior majorem quantitatem solvit, quam prior, ob majorem scilicet quantitatem aeris per majus volumen disseminati.

§ 34

Ad solvendum metallum adhibito spiritu nitri satis valido, solutio brevi tempore absolvitur, menstruo non amplius agente. Verum si post aliquot dies metallum eidem spiritui rursus im-mergitur, quantitas ejus non contemnenda denuo solvitur. Nimi-rum praecipiti solutione furente, spiritus aere ita orbatur, ut in metallum amplius agere nequeat; at superincumbentis aeris particulis successu temporis in porös suos receptis, rursus sol­vendi ь virtutem acquirit.

§ 35

Summa certitudo in* rebus physicis comparatur, si theses, a priori erutae et demonstratae atque experimentis et phaeno-menis confirmatae, etiam mathematico examini respondent. Ad hunc itaque evidentiae gradum propositam theoriam deducturi ostendere tenemur, numquid vis aeris elastica in poro metalli renata ad avellendam ejus particulam sufficiat.