§ 22
Arsenicum metalla
tingendi virtutem possidet: stanno duritiem sonumque ^onciliat et ipsum
compactius reddit; cuprum et ferrum dealbat, atque cum ignobilibus metallis
per fusionem unitum et diutius tractat umpartem eorum nobilitat * Unde maxime
probabile
est, partem quandam arsenicalem» tincturam metallorum i. igredi (praesertim
vero eorum, quae frequentius cum arsenico, quam cum sulphure, ex venis
eruuntur) eaque ab aliis fulgore et tena-citate distinguere. Quod prae
reliquis de stanno non sine suffi-ciente ratione affirmari potest. Siquidem 1)
hoc metallum Semper in gleba arsenicali
reperitur. 2)
Ductilitas
eius non solum no-bilium, verum etiam quorundam ignobilium metallorum
tenacitati multum cedit; haec vero aliquo principio, inflammabili materiae
heterogeneo, tincturae admixto infringitur (§ 19. ). Quod tarnen acido
tribuere non audemus, cum stannum sit minus stipticum, quam alia metalla
ductiliora. 3)
Stannum
lubentius in eis spiritibus solvitur, quibus acidum salis inest. Hoc autem
quam analogum arsenico sit, inde perspici potest, quod cum argento in comeam
substantiam fusum et sublimatum materiam exhibeat venenosam et, quoad formam
extemam, arsenico non absimilem.
§ 23
Nec parva suspicio est
etiam argenti et cupri phlogisto arsenicale aliquod miscibile inhaerere, cum
utrumque saepius cum arsenico ex terra eruatur. Vena cupri arsenicalis, quando
in cumulos congesta igneb per mensem et amplius torretur et ad 0
fusionem praeparatur, in
filamenta cuprea splendidissima et colo-
* Pott in
dissert. de
anat. aurlplgmenU, § 13.
a В
копии arsenicalem volatilem.
Ь В копии
menstruo вместо per mensem.
c В
копии дополнено ulteriorem.
