§ 39
His tarnen reclamare
audio viros auctoritate graves, meritis magnos, * potiusque asseverare, nitri
spiritum ex aere esse deri-vandum. Quorum sententiam cum
omnibus Chymiae cultoribus notam, imo a plerisque receptam esse
sciamus; idcirco
sine culpa eam hic praeteriri non posse judicamus, praesertim cum ea prorsus
falsa esse non videatur. Siquidem acidum spiritum, imo vero nitrosum aereo
elemento vehi inde satis constat, 1) quod ignivomi montes, sulphurea materia
consumpta, copiosum
eructent, ut et cryptae subterraneae emittant; 2) quod plantae odoriferae
et acido succo turgidae vegetatione et" fermenta-tione haud parce eundem
exhalent. Vitriolicum ex priore, ex posteriore fönte nitrosum acidum emanare,
non obscure colligitur. Mirum igitur non est nonnunquam contingere, ut
alcalina et terrea absorbentia corpora, diutius exposita aeri, praesertim qui
vicinorumb vegetabilium halitu impraegnatus est, spiritum nitri
imbibant, eoque fieri possit, ut cineres, verno tempore in loco umbroso aeri
per septimanas expositi, nitri aliquid exhibeant, ** et spiritus salis ex
veteribus tegulis destil-latus aurum solvat. ***
§ 40
Quantum vero abest, ut
aereum acidum solum cumulos, ad nitrum procreandum congestos, impraegnet, vel
exinde con-cluditur, 1) quod alcalia sola ad illos construendos non
adhi-beantur; 2) quod omne alcalinum purum facilius caperet nitrosum spiritum
ex aere, quam heterogeneis
permixtum, cujus tarnen
*
Stahl, Fund. Chym. De
nitro, §
25, et
Henkelius in Pyritologia. ** Stahl in tractatu de salibus. *** Idem in
Fund. Chym.
a
Зачеркнуто putr[efactione]. b В черновике viciniorum.
