resistant; atque adeo
cum ea concrepando ingentem contrariam scintillam, seu fulmen potius obvium
primitive fulmini vibrent. . Reliquum Ceraunii lapidis ex fulmine originem
plerique dubiam habuerunt; eam tarnen prorsus negare non ausim: cum ex
lique-facta fulmineo ictu terrestri massa ejusmodi partus possit produci. Haec
sunt, quae de ordinariis fulminum phaenomenis meditatus sum; sequuntur
ea, quae
minus solita, majus mirabilia censentur.
Ignem seu flammam ex nubibus
cecidisse, cum
fulminarent, ut Historiae fides, ita quoque non pauci hujus aevi testes
probant.
Eam flammam ex leniore illius motu colligitur a fulmine differre. Hic igitur
clare patet oleosos vapores lapsu in massam collectos et accensos proprio
pondere depressos ad terram pertigisse, atque ipso miraculo meditationibus
nostris annuisse.
Non pauca adsunt
testimonia, etiam antiquorum, coelo Serena intonuisse, quod ostentosum visum
fuisse mirum
non est. Cl. Richmanni nostri fatum parum absimili casu evenit. Mirum tarnen
esse desiät, postquam cognovimus, sereno etiam coelo aerem vaporibus diversi
generis non raro graviorem esse posse quam nubilum.
Lapidibus pluisse
cum
veteres memoria prodiderunt, tum etiam recentiorum saeculorum documentis non
absimilia prodigia perhibentur; exortis procellosis . et fulminantibus nubibus,
saxa stupendae molis sublata in altum, arbores proceras eradicatas, imo
lapidea templa eversa fuisse. Ejusmodi vim attrahentem fulmineae electricitati
non difficile tribuere possumus. Nam comparatis ictibus fulminum et volumine
electrico in aere cum scintillis electricitatis artificialis et
volumine, facile
intelligitur tantae molis corpora potentiore et propiore nube electrica a
terrae superficie avelli et per aerem vibrari posse.
Stupendae istiusmodi
attractionis validissimam vim non terrae solum, sed
etiam maria sentiunt. „Typhon
praeeipua
