pus fusa spatium
format
potius ad hyperbolicum accedens* divergens, quam conicum convergens.
87. Levicula
corpuscula vim
impressam acquirunt exiguam, eamque brevi durantem, quae statim
extinguatur. Quid
autem aethereae particulae Newtoniani fingi possit exilius, quid motu pemicius,
et quid attractione omnium materiarum versus solem potentius, non ne stupenda
portenta? Cur non cedit gravitati?"
89.
Quam vim ostendent propellentem? Quam causam osci-tantis attractionis?
Ubi mechanices principia.
90.
Quomodo fit, ut radius per foram[en] cum. Non quaqua versum
dispergatur.
91.
Tardior accessus luminis a Sole vel Saturno non probat matheriam lucis
ex sideribus fluere; prout retardatio soni non probat aerem ex corpore sonoro
promanare.
91. " Voltaire, vacuum omnem
lucem reflectere. At unde via lucida post campanam? Cur objecta in vacuo tarn
clare perspi-ciantur? In Elementis philosophiae Newtonianae.
92. Ex glacie mariae multae
reflexiones lumen augentes.
93. Lucem per tremulum
motum gigni probat in vacuo mer-
curius lucens cadens.
94. Experimenta mea de
refractione in Iiquoribus.
95. Crystallus
Islandica
destruit omnes regulas reiractionis:
1) Radius incidens in unam
partem superficiei dividitur in
duos radios. 2) Radius perpendicularis refringitur, et radii
obliqui transeunt. directe etc.
a
Зачеркнуто quam.
ь Зачеркнуто
88. Si ad Saturnum 8 min.
, ad terram 1 minutum tendit materia.
luci„: ergo 24X60=1440 ies tota lux quotidie a sole usque ad tellurem in ea
consmitur.
0
Нумерация рукописи.
