quae temperatissimo
etiam gradu caloris in halitus expansa angustissimos porös penetrant, mixtorum
homogenea sibi miscibilia movent, sejungunt et secum rapiunt.
Unde autem volatilia
illa miscibilia, aut si mavis principia, in cryptas terrae
delata, haec, quae
dicta sunt, operentur? De sub-tilissimo phlogisto et acido dubium non est ex
resoluto per subterraneum ignem sulphure ipsa resultare; de arsenicali
principio quaestio exoritur, quod terrae unitum venenosa semimetalla
gignit, de
quibus etiam perfecta metalla . participant. Statim autem dubium
solvitur, quam
primum salis fossilis sub terra ingentem copiam reconditam ubique latere
consideramus. Etenim ubi sub-terraneo igne coquitur; ab aicalina fixa materia,
quae admixtas sali argillaceas vel lapideas particulas adoritur, spiritus
acidus liber dimittitur; arsenicale principium in venas defert.
Hic jam apparet, quantum
animalia et vegetabilia in metallis gignendis per salem conferant. Confirmatur
hoc eo, quod con-chilia, petrefacta plerumque pyrite, eoque arsenicali
infarta reperiantur, ob salis marini forte spiritum, arsenico analogum. Item
venae metallicae sunt plerum iue in mediocri
profunditate metallo, argento praesertim divites. Quo autem altius tendunt in
gremium terrae, eo sunt pauperiores: quasi in vicinia superficiei terrestris
plus animalis ac vegetabilis halitus offenderent. Hanc autem rem a dubiis
vindicat metallorum reductio, quae ex vitres-centibus cineribus admistione
carbonis animalis atque vegetabilis illa restituit, et splendidam ipsorum
formam reddit. Praesertim vero metalla, arsenicalis principii
consortia, animalem
carbonem ad reductionem exposcunt: nempe luna cornua et calces quidam stanni
sine saponaceo carbone formam metallicam tergiversantur recipere.
Vastissimus adhuc
restat campus, ubi regnum minerale in telluris visceribus innumera
consideranda sistit, quae sigillatim
