«lectricitatis
Theoria
atque experimenta communia non levla sunt probabilitatis momenta. Concipitur
nempe electrica virtus, cum descensu superioris atmosphaerae nubes, sive
aqueis parti-culis praegnans aeris regio perrumpitur, cavatur, quo actu
infundibuli species formatur; oleosi vapores in vorticem gyran-tur, et
fulmina ad eandem formam sumendam disponunt. Porro artificio excitata fortior
electricitas scintillas non parum se intorquentes emittit; ex ferro
autem, naturali
vi animato, ad distantiam integri fere pollicis, provocatae scintillae me non
semel docuere, eas spiralis lineae partem prae se ferre. Con-templatio earum
tum facilior erat, cum frequentia concrepatio-nis esset fere continua, ut
admoto digito torrentis instar cum tremore totius brachii vix ferendo
acutissime strideret, prima tarnen scintilla et fortior erat Semper et
flexuosior.
Observatum esse
nuper
in Italia perhibent, fulmineos jactus ex cellis aliquando erupisse, adeoque
causam illius prorsus ab electricitate diversam assignatam fuisse. Hoc tarnen
phaenome-non ab electricitatis partibus stare clare perspicitur. Etenim quam
primum corpus electrificatum ad aliud, quod ea vi caret, acce-dit, scintilla
exoritur ex utroque, fortior tarnen pars ex elec-trico prosilit. Pari igitur
modo ex cellis, quae cum ex solida et humida materia derivativae
electricitatis constent, tum gremio terrae profundo insideant, idcirco
electricae nubi maxima vi