гае se mutuo non nisi
in
puncto contingere possint? Huic quaes-tioni satisfacturus, primo definio
planum contactus (quod hoc in casu planum cohaesionis potius appellare lubet)
esse circu-lum, cujus diameter est linea B/D [fig. 1], inter corpuscula Л et
С quae in contactu sunt, comprehensum,
cujus periferiam obsident minutissimae sphaerulae B, D materiae
comprimentis, ultra
ad contactum /
propter
angustiam spatiolorum EFI et GHI
non
pervenientes. His ita comparatis, in segmenta EIG et F/H
sphaerularum
Л et С circumdans materia, exclusa
non premit; . atque adeo corpuscula A et C, urgente fluido
in partes super-ficiei ipsi expositas, cohaerebunt, et quidem pro ratione
mag-nitudinis circuli seu plani cohaesionis.
§ 13
Hinc autem resultat
Theorema: Purticulas corpora consti-tuentes majores fortias cohaerere,
quam minores.
Etenim corpuscula
cohaerentla sunt sphaerulae. Sint igitur corpusculorum majofum radii [fig. 1J
AE, CF, AI,
CI=a;
radius EB,
et BF,
corpusculi materiae
comprimentis =
r. Porro per construc-tionem patet BI
perpendicularem esse ad AC.
Consequenter erit BI=^[(a-+-r)2 — a2]. Cum
vero AD, DC, AB,
ВС, sint aequales; erit Д ACD = et ~ ABC.
Unde et BI=DI-,
consequenter BD = 2 \/[(a br)2 — a2] = diametro plani
cohaesionis corpusculorum A et C. Porro sit
periferia illius = p,
cujus, diameter = 1; erit ipsum planum
cohaesionis =
p \J[(a +- rf — a\ Denique ponatur radius
corpusculorum minorum Л et C = a — e, et radius corpusculi
materiae comprimentis = r: quoniam reli-qua omnia se eadem ratione habent, ut
superiora; erit BD = — 2 sj^a c I rf-. (a
_ e)2] _ diametro plani
cohaesionis cor