figura corpusculis aptior tribui potest cubica. Sint
igitur particulae
auri ejusmodi figura praeditae, quamvis ejus pori ipsi aquae, etiam
salinis particulis oneratae, patentes, et flexilis adeo natura hujus metalli
id concedere prohibeant. Sed in quamnam figuram aquae particulas effingemus?
Si ex solidis globulis eam constare ponemus (quod non solum aquae sed etiam
omnium corporum naturalium atomis convenientissimum esse judico) erit densitas
materiae in auro dupla circiter, non vigecupla. Siu vero in quolibet
globulo cavitatem fingemus, quae solida ejus crusta decies sit major, ita
ut cava et sphaerica corpuscula aquae ad cubica et solida auri sint ratione
densitatis materiae illius fere ut 1 ad 20; erit crassicies
crustae corpusculorum aquae ad
diametrum cavitatis eorundem ut 1 ad 60
circiter. Quo posito, aqua constabit ex bullulis
gracillimis, quae vix vel levissimae pressioni resistant; cum tarnen aqua
ingenti vi adacta, strictissimos metallorum porös penetret potius, quam
vel tantillum volumini suo detrahi patiatur; et aere vi frigoris, cum aqua
in glaciem abit, ex poris ejus in bullas congregato, stupendoque elatere
urgente solidissima bombarda rumpatur potius, quam illa spacium de suo cedat.
Melius equidem firmi-tati eorum naturam providisse reor, quae tantis viribus
oppo-situra erat. Sed ista uni et alteri qualitati aquae non conveniunt; at
reliquae figurarum species, quaecunque in favorem theseos, in dubium hic
vocatae, fingi possunt, ineptissimae sunt, cum etiam
pelluciditati, volubilitati
et omnibus fere aquae qualitati-bus sunt maxime incongruae. Si itaque aquae
particulas ob invictam firmitatem solidas, ob volubilitatem sphaericas
poni-mus; in ipsa autem ut in auro situm illarum densissimum esse ex monitis
superius concludimus; tum profecto densitatem materiae in auro et in aqua
haud multum discrepare inficiandum non
