quae gravia urget
versus centrum telluris. Gravium autem corporum minimae particulae omnes sunt
graves; unde materia gravifica agit etiam in minimas particulas, porös
angustissimos-libere permeat, atque adeo debet esse fluidissima. Quae
ut vim suam in gravia exserat, opus est, ut in minimas eorum particulas
impingat, impingere autem nequit, nisi in extensas et sibi impervias. Hinc
vero sequitur corpora gravia constare ex mi-nimis particulis, materiae
gravificae minus per/iis, quae tantum in superficiem illarum agit. Si igitur
corpus A fuerit aequale corpori В extensione et densitate
materiae, et corpuscula corporis A, in quorum superficies
materia gravifica agit, majora ejusmodi corpusculis corporis B,
erit corpus A specifice levius, quam
corpus B. Sit enim diameter unius corpusculi corporis A = d,
periferia e\as=p;
erit superficies
ejusdem =dp. Sit denique diameter corpusculi corporis B = d — e,
erit ejus periferia — e)p:d,
superficies vero = (/ —
ef p:d. Porro sit numerus
corpusculorum corporis A = a. Quoniam corpus А aequale est corpori В extensione
et densitate
materiae, et corpuscula sunt in utroque ejusdem figurae atque Situs (per
hypoth. ), erit
numerus corpusculorum corporis A ad numerum corpusculorum
corporis B, ut cubus diametri corpusculi corporis В ad
nbit Л-
+ 1- AU +— ads
cuDum aiametn corpusculi corporis Л, hoc est — а: ^____________ ^
,
adeoque summa superficieram
corpusculorum
corporis А erit ad summam superficierum
corpusculorum corporis.
B = adp: jf^p X(d-
ef p:d=^: j^.
* Cum itaque summa
superficierum corpusculorum corporis A minor est, summa
superficierum corpusculorum corporis В (per demon-
№. Loco 4- г-А- esse debet 1: j^—,
seu а : ^- , sea d — e : dl
а d—e а—e d — e