igitur illi novum
aliquid, hoc est motus ad corpus A, qui ante in Üb non fuit.
Omnes autem, quae in rerum natura contingunt mutationes, ita sunt comparatae,
ut si quid alicui rei accedit, . id alteri derogetur. Sic quantum alicui
corpori materiae additur, tantundem decedit alteri. Quot horas somno impendo,
totidem vigiliis detraho. Quae naturae lex cum sit universalis; idcirco
etiam ad regulas motus extenditur: corpus enim, quod ad motum excitat
aliud, tantum
de suo amittit, quantum alteri a se moto impertit. Igitur vi hujus
legis, motus,
qui corpori В accedit, detrahitur ei, a quo corpus В motum illum acquirit:
hoc est, corpori A. Sed cum nulli detrahi
potest id, quod non habet: necesse igitur est, ut corpus A moveatur, cum
attrahit
corpus B. At ex superioribus patet, corpus A posse esse in quiete, cum
attrahit corpus B. Esse ergo poterit corpus
A in motu et in quiete simul. Quae cum sint
contradictoria: attractio mera nullum habet locum in rerum natura.
§ 5
Hinc autem sequitur corpuscula, ex
quibus corpora
sensibilia constant, per impulsionem, aut quod magis proprie dicendum
est, per
compressionem cohaerere, urgente quadam materia. fluida, ex planis contactus
illorum exclusa. Quibus ita compara-tis, videndum et decidendum nobis
incumbit, cujus modi sint latera contactus corpusculorum cohaerentium. Deinde
explicanda erit breviter natura solidi et fluidi.
§ 6
Hic autem a me
forte
quis quaeret, ut rationem reddam, qua materia aut quo modo comprimantur ad
cohaerendum ipsae
