4
1739 ВТОРАЯ ПОЛОВИНА
ДЕКАБРЯ. И. Ф.
ГЕНКЕЛЮ
Viro
nobilissimo atque
doctissimo Henkelio Rei metallicae consiliario Michael Lomonosoff
S. D.
Aetas, Nomen atque
merita Tua persuadent, ut ea, quae objurgantibus verbis, ac me militum
ordini annumeratum iri minantibus, exspressus dolor protulerit, non
malitiosae mentis, sed laesae innocentiae argumentum fuisse indicem. Non enim
tarn inutilem, ut praeter terenda venena nil praestare possem, Vir supra
mortalium sortem positus, illustris Wolfius me judicavit. Neque ii, quorum
patrocinio serenissimae Nostrae Dominae im-peratrici commendatus sum, improvidi
atque imprudentes sunt. Novi profecto, quid Augustissimae Authocrat[o]ris
nomine man-datum est. Mihi praescripta, quam severissime, Те ipso
teste, observo. At
illa, quae praesente excellentissimo Comite caete-risque commilitonibus
pronunciasti, patienter ferre jussus non sum. Caeterum, quoniam me ex
officina Tua chymica exire de-bere obliquis verbis significasti; diebus duobus
abfui. Verum mandato Monarchae Clementissimae obtemperans laboribus adesse
teneor. Quam ob rem cognitum habere Vellern, an in aeternum
societatem et amorem abnuisti, atque alta mente reposta sedet levi de causa
exorta ira. Quod me attinet, omnia oblivioni tra-dere non recuso, atque
naturali meo genio obtempero. Haec sunt, quae sentio, Tibi, que animi mei
sensa aperio; atque bene-volentiae pristinae memor, haec aut infecta aut
nunquam memoranda esse cupio. Confido enim, quod discipu os Tuos amicos
potius quam inimicos futuros esse velis. Quod si igitur haec Tibi in votis
sunt, peto, ut me certiorem facias.
Dabam hodie.
